رابطه ی ابعاد خودپنداره با انگیزش تحصیلی (خواندن، نوشتن و ریاضی) دانش آموزان ابتدایی دارای ناتوانی های یادگیری

خودپنداره نقش مهمی در انگیزش تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی ابعاد خودپنداره با انگیزش تحصیلی (خواندن، نوشتن و ریاضی) دانش آموزان ابتدایی دارای ناتوانی های یادگیری بود. در این پژوهش همبستگی، کل دانش آموز ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهرستان بروجرد و ملایر (67 دانش آموز) به صورت کل شماری در تحقیق شرکت نمودند و مقیاس های خودپنداره (بارنت، 1994) و انگیزش تحصیلی دانش آموزان ابتدایی (گای و همکاران، 2005) را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین خودپنداره (کل) با انگیزش خواندن، نوشتن، ریاضی و انگیزش تحصیلی (کل) رابطه ی مثبت معنی دار وجود داشت. همچنین بین عزت نفس شناختی و عاطفی، خودپنداره ی خواندن، ریاضی، روابط با والدین و همسالان و خودپنداره ی عملکرد مدرسه با انگیزش خواندن و ریاضی و بین خودپنداره ی خواندن، ریاضی، روابط با والدین و همسالان و خودپنداره ی عملکرد مدرسه با انگیزش نوشتن رابطه ی مثبت معنی دار به دست آمد. بر اساس نتایج رگرسیون، عزت نفس شناختی، خودپنداره ی توانایی فیزیکی و خودپنداره ی رابطه با همسالان به صورت مثبت قوی ترین متغیرها برای پیش­بینی نمرات انگیزش تحصیلی دانش­آموزان  ابتدایی دارای اختلال یادگیری بوده است (01/0